Startpagina
Boeken over Scheveningen
Scheveningen na 1813
Scheveningen-Bad na 1945
1945: puinruimen
Gesloopt na 1945
Hotel Dolfijn
Oranje Hotel
Palace Hotel
Palais de Danse
Paviljoen Theater
Grand Hotel
Hotel Château de la Mer
Seinpost complex
Savoy Hotel
Restaurant Lido
Hotel Rauch
Hotel Zeerust
Zeekant 30-34
Station Kurhaus Scheveningen
Gevers Deynootplein 42-56
Bowling Nederland
Circusgebouw
Hotel Alteburg
Hotel des Galeries
Gevers Deynootweg 77-91
Le Chalet
Hotel Jeanette
Hotel Americain
Hotel Pension de Greef
Gevers Deynootstraat etc.
Hotel Pension Central
(Ver)Nieuwbouw na 1945
Hotels
Carlton Beach Hotel
Europa Hotel
Kurhaus Hotel
Hotel Ibis
Badhotel
Appartementen
Zeekant-Gevers Deynootweg
Oranjeflats
Palaceappartementen
Kurhausappartementen
Grand Hotel Complex
Scheveningse Duyn
Zeekant 68-76
Mesdagduyn
Résidentie Seinpost
Résidence Savoy
Zeekant 37
Nieuw Soetenburgh
Residentie Zeerust
Bella Mare
Seinpostduin
Helena aan Zee
Gevers Deynootweg 126-130
Appartementen Leonardo da Vinci
Appartementen Zwolsestraat
Vermaak en winkelen
Circustheater
Holland Casino
Pathé Bioscoop
Palacepromenade
Dolfijn Bowling Scheveningen
Gevers Deynootplein
De Pier
Golfslagbad
Sea Life
Vitalizee
Boulevard
Strand
Strandattracties
Strandpaviljoens
Kantoren
North Sea Building
Sea View Office
Politiebureau
Parkeergarages
Parkeergarage N-Parklaan
Parkeergarage Zwolsestraat
Algemeen
Zeewering na 1945
Strandmuur van boulevard
Kazemat in strandmuur
Vergeten bunkergangen
Bunkers Schuitenweg
Het kanon van Scheveningen
Kapers voor de kust
Kalhuis en Armenbrug
Links
Contact
   

Over de aanleg en de sloop van de strandmuur van de boulevard in Scheveningen
 
De geschiedenis van Scheveningen wordt gekenmerkt door een groot aantal verschrikkelijke stormen, die grote vernielingen aanrichtten. Omdat Scheveningen geen haven had, lagen de schepen op het strand en de vissers wilden zo dicht mogelijk bij hun schepen wonen. De zeewering bestond uit een zanddijk en een rij houten palen. In 1530, 1538 en 1546 werd grote schade aangericht aan duinen en zeewering en in de winter van 1550-1551 teisterde storm na storm de Scheveninge kust.
 
De Allerheiligenvloed van 1 november 1570 was de ergste, die de Schevningers ooit hebben meegemaakt. Het water stond in de kerk en boten dreven door het dorp. 110 woningen gingen verloren en 40 huizen waren onbewoonbaar. 3 Scheveningers kwamen om. Zoals op de prent is te zien, woonden de Scheveninger tot vlak bij het strand achter een zeewering van houten palen. Na deze storm werden de huizen verder van het strand gebouwd.
In zijn boek: 'Geschiedenis van Scheveningen' vermeld J.C. Vermaas nog veel stormen in de eeuwen na deze vloed, zoals de storm met orkaankracht op Pinkerstermaandag 28 mei 1860, waarin 32 vissers omkwamen. En iedere keer moest de zeewering worden hersteld.
 
Tijdens de storm op 14 oktober 1881 waaiden 111 bomen aan de Scheveningse weg om en werden 92 van de 100 schepen beschadigd, terwijl 7 schepen vergingen.
In de nacht van 22 op 23 december 1894 draaide de stormwind van zuid-west naar noord-west en het water stroomde weer het dorp in. Meer dan de helft van de 150 schepen werden beschadigd of vernield. Omdat de storm de volgende dag helemaal was gaan liggen dacht men, dat de vloedgolf door een zeebeving was veroorzaakt.
26 december 1894 werd begonnen met een strandmuur tussen Hotel Rauch en Zeerust, op de plek waar nu het beeld van de vissersvrouw naar zee kijkt
.
 
In 1896 werd begonnen met de aanleg van een zeewering met een strandmuur van bazalt en graniet. Met behulp van een stoomtreintje werd een zanlichaam voor een boulevard aangelegd.
 
Met stenen van bazalt en graniet werd een stevige strandmuur gebouwd, die de zee tot in lengte van dagen moest keren. Met eenvoudige takels werden de zware granieten banden als rand op de boulevard gemestseld. Links Seinpost.
 
Tot 1896 lagen de houten bomschuiten op het strand, en na de bouw van de zeewering, vlak bij de strandmuur. Bij hoog water en storm werd de strandmuur een bedreiging voor de schepen en eindelijk werd besloten om een haven aan te leggen. Na 8 jaar werd in 1904 de 1ste haven geopend.
 
Door de aanleg van de strandmuur en de boulevard konden nieuwsgierigen bij storm massaal komen kijken naar de pectaculaire golven of schepen, die door de golven bijna tegen de bouelvard waren geworpen.
 
Ook in het zomerseizoen lag het strand laag en moesten bezoekers via een steile trap gaan zonnebaden.
 
Tijdens de februaristorm in 1953 in bij zware stormen daarna werd het strand door de zee teruggenomen. De hoofden, ofwel de strekdammen, die de kust moesten beschermen werden helemaal zichtbaar. Na zulke stormen werd het strand telkens weer opgespoten. In het kader van de kustbescherming werd in 1973 de zeewering bij de Kalhuisplaats versterkt.
Maar er bleven enkele zwakke plekken over.
 
In verband met de toekomstige stijging van de zeespiegel is besloten de zwakke plekken in de zeewering te versterken en besloot de gemeente Den Haag een nieuwe boulevard aan te leggen. Daarbij moet na 104 jaar trouwe dienst, het grootste deel van de strandmuur worden afgebroken.Door de extra zandsuppletie verdwenen de strekdammen helemaal en is de kustbescherming uit 1896 helemaal verdwenen.
Een extra breed strand en een verbeterde zeewering moeten Scheveningen beschermen tegen het stijgende water en vooral tegen de stormen uit het zuid- en noord-westen.
 
Bronnen:
Geschiedenis van Scheveningen, J.C. Vermaas, 1926 (Beperkt verkrijgbaar in Antiquariaten)

Foto's: Gemeentearchief Den Haag, met uitzondering van de foto's uit 2010.

De data bij de foto's en in de tekst zijn in het algemeen verzameld aan de hand informatie bij foto's in het Gemeente Archief en voor zover deze verder te vinden zijn op internet.
Mocht u nog aanvullingen of wijzigingen willen adviseren stuur dan een mailtje naar: